فنر برگ وانت تولید کننده OEM چین برای وانت کامیون 4X4

یکی از معایب بزرگ فنرهای تخت این است که در تنظیم سیستم تعلیق عملکرد درخشانی ندارند. در مسابقات اتومبیل‌رانی و خودروهای اسپرت، بسیار مهم است که بتوان سیستم تعلیق را برای شرایط رانندگی و سبک‌های مختلف رانندگی تنظیم کرد، چیزی که امروزه از طریق کمک‌فنرهای قابل تنظیم بسیار آسان‌تر شده است. این عدم قابلیت تنظیم فنرهای تخت با این واقعیت که انتهای فنرهای تخت به شاسی متصل است، تأکید می‌شود که فضای بسیار کمی برای کوتاه یا بلند کردن فنرها باقی می‌گذارد. بنابراین، تنظیمات فقط از طریق استحکام و انعطاف‌پذیری ماده‌ای که برای ساخت فنرهای تخت استفاده می‌شود، قابل انجام است. فنرهای تخت همچنین امکان حرکت در جهات بسیار کمی را فراهم می‌کنند و فقط برای حرکت عمودی طراحی شده‌اند، در حالی که ترکیب فنر و کمک‌فنر را می‌توان در طیف حرکتی بسیار وسیع‌تری دستکاری کرد. فنرهای تخت محکم به هم متصل شده و به شاسی پیچ می‌شوند و همچنین به محور متصل می‌شوند، بنابراین فضای کمی برای حرکت در جهات دیگر دارند یا اصلاً فضایی ندارند که می‌تواند منجر به سایش شدید در مفاصل و اتصالات نگهدارنده سیستم تعلیق شود. این اتصال با محور عقب زنده می‌تواند در مقایسه با سیستم تعلیق مستقل مدرن‌تر، که موستانگ‌های قدیمی‌تر به آن مشهور هستند، ویژگی‌های دینامیکی خنده‌داری را در خودرو ایجاد کند. محور عقب به سادگی در پیچ‌های پرسرعت بالا می‌لرزد زیرا سیستم تعلیق و محور مجبور به حرکت با هم هستند، در حالی که یک سیستم میراگر مدرن، آرامش بسیار بیشتری را به تجربه رانندگی اضافه می‌کند. در مقایسه با فنر مارپیچی، فنرهای تخت عموماً به دلیل ساختار فولادی و بسته‌بندی محکمی که در آن پیچ و مهره می‌شوند، بسیار سفت‌تر هستند. بنابراین، راحتی سواری از ویژگی‌های خودروهایی که از فنرهای تخت استفاده می‌کنند، نیست و همین امر باعث شد محبوبیت آنها پس از معرفی میراگرهای مناسب در دهه 1970 به خودروهای روزمره به روشی مقرون به صرفه، به طرز چشمگیری کاهش یابد.